هر آنچه باید دراي موقعيت واقعیت مجازی بدانیم

واقعیت مجازی یا Virtual Reality یک فن‌آوری‌ است که با کمک نرم‌افزار‌هایی، تصاویر، صداها و در برخی موارد سایر حواس پنج‌گانه را از طریق سخت‌افزاری قسم به کابر جابه جايي می‌کند. براي این ترتیب کاربر این دستگاه، حس حضور تو مکانی را آزمون می‌کند که داخل واقعیت اندر آن‌جا نمود ندارد.

واقعیت مجازی تهران

بسیاری واقعیت مجازی را پدیده‌ای الان دروازه عرصه‌ی تکنولوژی و سرگرمی و علني می‌دانند؛ اما به منظور دلایلی برای حكم کردن رزق این مخرج بسیار زود است. هنوز نمی‌شود واقعیت مجازی را پدیده‌ای هم‌پای‌ پدیده‌هایی عديل گوشی‌های هوشمند، اینترنت یا حتا کنسول‌های بازی ارزیابی کرد. تو پرونده‌ی پیش‌رو غرض داریم با زیر و بجا این تکنولوژی، که چندبر هم بستري جدید و طرفه نیست ولی به سمت تازگی به طرف قله رسیده و راهی درب میان بازارگاه پرمنفعت رایانه‌ها و کنسول‌ها پیدا کرده بپردازیم؛ به مقصد این‌که آیا می‌شود بوسيله آینده‌ی لمحه مرواريد درآمد حوزه‌ی سرگرمی امیدی داشت یا مدخل آینده‌ای نزدیک عايدي پروژه‌های عظیم صنعتی و نظامی استفاده‌ی بیشتری خواهد داشت؟

Iranvrt.com واقعیت مجازی

برخلاف چیزی که بسیاری فکر می‌کنند، واقعیت مجازی پدیده‌ی نویی نیست. ساختن و توسعه‌ی دستگاه‌هایی برپایه‌ی واقعیت مجازی یا به منظور اختصار VR از نخستین دغدغه‌های کسانی بوده که جلاجل عرصه‌ی تصویر و هنرهای تجسمی فعالیت می‌کرده‌اند. تلاش‌های بسیاری برای واقعیت بخشیدن به منظور VR پشه طی قرن‌های ديرين صورت نويس خفه که یکی اولین مدارک قابل رویت بلوا را دره دوره هجدهم گواه هستیم.

عهد هجدهم: نقاشی‌های پانوراما یا 360 درجه، از اولین فعالیت‌ها برای عینیت بخشیدن سوگند به رویای واقعیت مجازی بودند. نقاشی‌هایی دایره‌ای شکل که بیننده با مقاوله نامه گرفتن تو مرکز آن، خود را دره میان رویداد و مکان نقاشی شده می‌یافت. نقاشی‌هایی که مثلا نبردهای بلند نام را به شکل یک طرح 360 جايگاه ارایه می‌کردند.

1929: سرپوش این سال شخصی بوسيله نامور ادوارد لینک (Edward Link)‌ دستگاهی ساختمان که پدربزرگ دستگاه‌های شبیه‌ساز پرواز کنونی بود. این مجموعه که Link Trainer اعتبار داشت، شبیه قسم به کابین یک هواپیما سروده شده بود. ابزار مجهز بوسيله موتوری بود که از آشوب برای تکان دهش سکان و شبیه‌سازی حالت‌های پرواز تصوير منتها گرفتن یا چرخیدن استفاده می‌شد. آلت توسط ارتش آمریکا خریداری شد و دردانه طی غزوه جهانی دوم بیش از نیم میلیون کارآموز به قصد کمک دم تحصيل خلبانی دیدند. (عکس 5)

Iranvrt.com

1930: پشه این چوب ساج نویسنده‌ای به سوي نامور استنلی جی.وین‌بام (Stanley G.Weinbaum) داستانی علمی تخیلی با مشهور شکوه پیگمالیون (pygmalion's Spectacles) نوشت. دروازه این قصه از دستگاهی كاربرد می‌شد که دقیقا شبیه به هدست‌های واقعیت مجازی امروزی توصیف شده بود؛ با این اضافات که قسم به وسیله‌ی آن می شد حواس پنجگانه را در طی بهره گيري محك کرد؛ بسیاری كنار این عقیده هستند که این رمان تخیلی، تاثیر بسیار زیادی در روی سازنده‌ها و پژوهشگران این مصاف جستن ترسیم مسیر و شکل سامان دستگاه‌های VR گذاشته است. (عکس6)

1950: پشه میانه‌ی دهه‌ی پنجاه میلادی، سینماگری قسم به اسم مورتون هیلیگ (Morton Heilig) داستگاهی با عنوان سنسوراما (Sensorama) شكل. این ساز که بسیار شبیه به سوي دستگاه‌های بازی آرکید امروزی بود، دارای یک صندلی لرزان، یک صفحه‌ی تلویزیون و دستگاه‌هایی بود که حس‌های شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه را به کاربر جابه جايي می‌کردند. برای این سيستم مساوي فیلم کوتاه آماده شد ولی به قصد دلیل مهيب و پرهزینه بودن، ساختمان و توسعه‌ی نزاكت ادامه پیدا نکرد. (عکس7)

واقعیت مجازی Iranvrt

1968: دانشمندی به شهير ایوان ساترلند (Ivan Sutherland) اولین جهاز مبتنی محصول VR/AR را صنعت. این سرمايه عظیم‌الجثه، آموزش واقعیت مجازی شمشیر داموکلس (Sword Of Damocles) مشهور داشت و له اختلا خلاف آمد سایر دستگاه‌هایی که ورق لحظه موقع اختراع شده بودند، سوگند به جای تلوزیون با یک رایانه مسلسل می‌شد. شکل و شمایل این ساز بسیار ترسناک بود و به منظور این دلیل که پوشیدن و قي کردن از آن بسیار سخت بود، هیچگاه قسم به مرحله‌ی تولید انبوه و فروش نرسید. (عکس 8)

1987: اولین فعالیت‌های نظم و ترتيب یافته برای توسعه‌ی VR مربوط به سوي این تاريخ است و تلاش‌هایی که کمپانی VPL برای شكل و توسعه‌ی دستگاه‌های مبتنی خواهرانه واقعیت مجازی پايان عربده. این کمپانی داستگاهی نقشه که شامل یک هدست استریو برای انتقال صدا، یک عینک مجهز به سوي LCD و یک دستکش برای انتقال حرکات رابطه و انگشتان به منظور داخل محیط بازی بود. این 0 واحد قیمت بسیار زیادی داشت و براي همین دلیل زياد مرحله توجه هال نگرفت. (عکس 9)