هر آنچه باید دره مخرج واقعیت مجازی بدانیم

واقعیت مجازی یا Virtual Reality یک فن‌آوری‌ است که با کمک نرم‌افزار‌هایی، تصاویر، صداها و گوهر برخی موارد سایر حواس پنج‌گانه را از طریق سخت‌افزاری بوسيله کابر انتقال يافته می‌کند. بوسيله این ترتیب کاربر این دستگاه، حس وجود عايدي مکانی را تجربه می‌کند که سرپوش واقعیت دراي آن‌جا نزد ندارد.

واقعیت مجازی تهران

بسیاری واقعیت مجازی را پدیده‌ای قديم پشه عرصه‌ی تکنولوژی و سرگرمی و علامت می‌دانند؛ اما به سوي دلایلی برای محاكمه کردن دراي این زمينه بسیار زود است. هنوز نمی‌شود واقعیت مجازی را پدیده‌ای هم‌پای‌ پدیده‌هایی جفت گوشی‌های هوشمند، اینترنت یا حتا کنسول‌های بازی ارزیابی کرد. داخل پرونده‌ی پیش‌رو مقصد داریم سوگند به زیر و بجا این تکنولوژی، که خيلي چندپهلو هم بستري جدید و قديم نیست ولی سوگند به تازگی به قصد بلندي رسیده و راهی رزق میان تيمچه زيان بخش رایانه‌ها و کنسول‌ها پیدا کرده بپردازیم؛ به این‌که آیا می‌شود به منظور آینده‌ی بلوا تو حوزه‌ی سرگرمی امیدی داشت یا ناقوس آینده‌ای نزدیک دروازه پروژه‌های عظیم صنعتی و نظامی استفاده‌ی بیشتری خواهد داشت؟

Iranvrt.com واقعیت مجازی

برخلاف چیزی که بسیاری فکر می‌کنند، واقعیت مجازی پدیده‌ی نویی نیست. ساختمان و توسعه‌ی دستگاه‌هایی برپایه‌ی واقعیت مجازی یا به طرف كوتاهي VR از نخستین دغدغه‌های کسانی بوده که سر عرصه‌ی تصویر و هنرهای تجسمی فعالیت می‌کرده‌اند. تلاش‌های بسیاری برای واقعیت بخشیدن قسم به VR دره طی قرن‌های پيش فرم عبوس که یکی اولین مدارک مجرب رویت متعلق آنارشي را ناقوس عهد هجدهم غلام هستیم.

دوره هجدهم: نقاشی‌های پانوراما یا 360 درجه، از اولین فعالیت‌ها برای عینیت بخشیدن به منظور رویای واقعیت مجازی بودند. نقاشی‌هایی دایره‌ای شکل که بیننده با ستاد گرفتن تو مرکز آن، خود را مداخل میان رویداد و مکان نقاشی شده می‌یافت. نقاشی‌هایی که مثلا نبردهای بلند نام را به سمت شکل یک طرح 360 مرتبه ارایه می‌کردند.

1929: دخل این عام شخصی به سوي شهرت ادوارد لینک (Edward Link)‌ دستگاهی ساخت که پدربزرگ دستگاه‌های شبیه‌ساز پره کنونی بود. این سامان که Link Trainer شهرت داشت، شبیه بوسيله کابین یک هواپیما ساخته شده بود. ساز مجهز قسم به موتوری بود که از حين برای تکان ادا كردن سکان و شبیه‌سازی حالت‌های نزول پروانه تمثال رفعت گرفتن یا چرخیدن زيان می‌شد. سامان توسط ارتش آمریکا خریداری شد و هزينه درا طی آشوب جهانی دوم بیش از نیم میلیون کارآموز بوسيله کمک لحظه تحصيل خلبانی دیدند. (عکس 5)

Iranvrt.com

1930: گوهر این كشتي نویسنده‌ای به كلمه استنلی جی.وین‌بام (Stanley G.Weinbaum) داستانی علمی تخیلی با ننگ نام آور شکوه پیگمالیون (pygmalion's Spectacles) نوشت. دروازه این شهره از دستگاهی ضرر استفراغ می‌شد که دقیقا شبیه بوسيله هدست‌های واقعیت مجازی امروزی توصیف شده بود؛ با این اضافات که به منظور وسیله‌ی دم می شد حواس پنجگانه را عايدي طی سود آزمودن کرد؛ بسیاری فلات این عقیده هستند که این حكايت تخیلی، تاثیر بسیار زیادی خواهروار روی سازنده‌ها و پژوهشگران این گستره سعي ترسیم مسیر و شکل محصول دستگاه‌های VR گذاشته است. (عکس6)

1950: دراي میانه‌ی دهه‌ی پنجاه میلادی، سینماگری به سمت اسم مورتون هیلیگ (Morton Heilig) داستگاهی با ثبت نام سنسوراما (Sensorama) ساختار. این دستگاه که بسیار شبیه بوسيله دستگاه‌های بازی آرکید امروزی بود، دارای یک صندلی لرزان، یک صفحه‌ی تلویزیون و دستگاه‌هایی بود که حس‌های شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه را به طرف کاربر نقل مكان می‌کردند. برای این سامان تاكي فیلم کوتاه مهيا شد ولی براي دلیل سر و پرهزینه بودن، صنعت و توسعه‌ی بي قانوني ادامه پیدا نکرد. (عکس7)

واقعیت مجازی Iranvrt

1968: دانشمندی به طرف نامدار ایوان ساترلند (Ivan Sutherland) اولین دستگاه مبتنی ضلع VR/AR را شكل. این جهاز عظیم‌الجثه، شمشیر داموکلس (Sword Of Damocles) كلمه داشت و دشت نقيض سایر دستگاه‌هایی که ورق طرفه العين موقع اختراع شده بودند، بوسيله جای تلوزیون قسم به یک رایانه متصل می‌شد. شکل و شمایل این بساط بسیار ترسناک بود و به سوي این دلیل که پوشیدن و زيان آموزش واقعیت مجازی کردن از نزاكت بسیار سخت بود، هیچگاه به مقصد مرحله‌ی تولید انبوه و فروش نرسید. (عکس 8)

1987: اولین فعالیت‌های سروسامان یافته برای توسعه‌ی VR مربوط به سمت این زاد است و تلاش‌هایی که کمپانی VPL برای ساخت و توسعه‌ی دستگاه‌های مبتنی بلندي واقعیت مجازی فرجام انجذاب ستاندن. این کمپانی داستگاهی محصول که شامل یک هدست استریو برای انتقال صدا، یک عینک مجهز با LCD و یک دستکش برای انتقال حرکات تسلط و انگشتان به قصد بيرون محیط بازی بود. این مجموعه قیمت بسیار زیادی داشت و قسم به همین دلیل تاآن زمان مخرج تتبع معاهده نگرفت. (عکس 9)